Στους νέους ανθρώπους…

Είσαι νέος, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Παρόλα αυτά, το άγχος δε σε αφήνει να χαρείς τις όμορφες στιγμές της ζωής. Σε καταλαβαίνω! Ζούμε σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι/ες πρέπει να δουλεύουν από πολύ νεαροί/ές ώστε να μην «επιβαρύνουν» τις οικογένειές τους κι έτσι να βοηθούν με τον τρόπο τους οικονομικά. Και δεν είναι ότι παλαιότερα δε συνέβαινε αυτό αλλά στις μέρες μας το άγχος που συνοδεύει οτιδήποτε έχει να κάνει με την επιβίωσή μας, οι ανάγκες που μας έχουν δημιουργήσει (αφού αν κάποια πράγματα δεν τα έχεις τότε ίσως αποκοπείς από διάφορους κοινωνικούς τομείς) είναι πολύ έντονο. Αργότερα, λοιπόν, αφού χρειάζεται να ανεξαρτητοποιηθούν, οι νέοι/νέες  ψάχνουν να ενοικιάσουν ένα από τα πανάκριβα διαμερίσματα που υπάρχουν και αφού δεν έχουν επιλογή, συνεχίζουν να πιέζονται οικονομικά κ.ο.κ.

Θέλω να ξέρεις πως είμαι περήφανη για ’σένα, για όσα κατάφερες μέχρι σήμερα και για τα όνειρα που συνεχίζεις να κυνηγάς! Η ζωή δεν είναι εύκολη, είναι όμως πολύ όμορφη, αρκεί να επιλέγεις να βλέπεις τις στιγμές ευτυχίας που σου προσφέρει και να είσαι ευγνώμων γι’ αυτές. Να θυμάσαι πως δε χρειάζεσαι πολλά για να είσαι ευτυχισμένος/η. Αν έχεις την υγεία σου και ανθρώπους που σ’ αγαπούν και σε στηρίζουν, όλα τ’ άλλα θα έρθουν. Και να δέχεσαι και καμιά βοήθεια που και που. Θα δεις πως όταν μοιράζεσαι αυτά που σε αγχώνουν με τους ανθρώπους που σε νοιάζονται πραγματικά, η ψυχή ξαλαφρώνει.

Την επόμενη φορά που θα είσαι σε ένα οικογενειακό τραπέζι, σε μια έξοδο με φίλους, που θα πας μια βόλτα στη φύση, κάνε μια παύση και σκέψου πως νιώθεις. Εκείνη τη στιγμή η ψυχή σου είναι γεμάτη αγάπη, χαρά, ηρεμία. Όταν νιώσεις πως το άγχος της καθημερινότητας θα σε καταβάλει, σκέψου αυτές τις στιγμές και μην το αφήσεις να σε νικήσει, δεν αξίζει!

Σ’ αυτή τη γη ήρθαμε προσωρινά. Μας αξίζει όσο είμαστε εδώ να είμαστε ήρεμοι κι ευτυχισμένοι. Δύσκολες και στενάχωρες στιγμές θα υπάρξουν. Το ζήτημα δεν είναι να τις αποφύγουμε, να τις αγνοήσουμε ή να τις αφήσουμε να μας καταβάλουν. Το ζήτημα είναι να τις αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα, να πάρουμε τα μαθήματα που έχουν να μας δώσουν και να προχωρήσουμε μπροστά με χαμόγελο κι ευγνωμοσύνη για όλες τις ευλογίες της ζωής μας.

Πρόσεξε τις όμορφες στιγμές της ζωής σου, μην τις αφήνεις να σε προσπερνούν δίνοντας βαρύτητα στο άγχος σου! Ας συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο με αισιοδοξία και χαμόγελο. Καλή δύναμη!

Με το βλέμμα στον στόχο!

Έφτασε εκείνη η στιγμή που ένιωσα πως κουράστηκα, πως θέλω να τ’ αφήσω όλα για λίγο, να χαλαρώσω. Και ενώ έψαχνα μια ταινία να δω, περνά από μπροστά μου ένας τίτλος που κάπου τον είχα ξαναδεί. Ας το βάλω λέω, τόσες καλές κριτικές κάτι θα έχει να μου πει. Δύο νέοι άνθρωποι που κάνουν θυσίες, περνούν δύσκολα για να πετύχουν τα όνειρά τους. Υπήρξαν στιγμές που ο ένας απ’ τους δύο έπεσε, απογοητεύτηκε, σκέφτηκε ακόμα και να τα παρατήσει. Ο άλλος όμως δεν τον άφησε, τον τράβηξε ξανά, τον βοήθησε να σταθεί στα πόδια του, να κυνηγήσει για ακόμα μια φορά το όνειρο.

Τελειώνει η ταινία και σκέφτομαι… Τελικά οι ταινίες είναι πράγματι βγαλμένες απ’ τη ζωή. Πόσες φορές ενθουσιαστήκαμε, ήμασταν έτοιμοι να θυσιάσουμε χρόνο, χρήμα, ανέσεις με σκοπό να επιτύχουμε τα όνειρά μας; Πόσες φορές η ζωή μας έδειξε και το άλλο της πρόσωπο, μας χτύπησε δυνατά και προσπάθησε να μας κρατήσει κάτω; Πολλές φορές. Συνέβη και ίσως ξανασυμβεί. Για τον καθένα όμως υπάρχει αυτό το άτομο… Αυτό το άτομο που θα μας δίνει κάθε φορά το χέρι και θα μας σηκώνει. Ακόμα κι όταν είμαστε πια δυνατοί, ακόμα κι όταν μάθουμε ν’ αντιμετωπίζουμε κάποια πράγματα μόνοι, αυτό το άτομο θα είναι εκεί, να χαίρεται με τις χαρές μας, να απαλύνει τον πόνο στις λύπες μας. Κι έτσι θα συνεχίσουμε να κυνηγάμε τ’ όνειρό μας. Και μια μέρα το όνειρο, ο στόχος, θα πραγματοποιηθεί γιατί όταν δεν τα παρατάς η ζωή σε παραδέχεται και σου δίνει αυτό που θες, αυτό για το οποίο πάλεψες, αυτό που αξίζεις.

Αν τώρα που διαβάζεις αυτό το άρθρο σκέφτεσαι να παρατήσεις τ’ όνειρό σου, μην το κάνεις! Δεν είναι εύκολο αλλά σήκω, συνέχισε να προσπαθείς, το όνειρο ίσως να είναι στο επόμενό σου βήμα και το αξίζεις!

Υ.Γ: Όταν πετύχεις τον στόχο, να μου το πεις, θα χαρώ πολύ για ’σένα!

Ο ρυθμός της ζωής!

Η ζωή σου κυλά όμορφα, νιώθεις πως όλα έχουν αρχίσει κάπως να κινούνται μ’ ένα ρυθμό που σου αρέσει. Έχεις αφήσει πίσω τις απογοητεύσεις του παρελθόντος και προχωράς μπροστά. Αυτό δε θέλεις να σου το «κλέψει» κανείς. Ξαφνικά, εμφανίζεται μια νέα ευκαιρία. Αρχικά, σ’ αρέσει η ιδέα, βλέπεις όλα τα θετικά να ξεδιπλώνονται μπροστά σου, τη νέα ζωή, τα καινούρια δεδομένα.

Τα σκέφτεσαι λίγο καλύτερα. Αρχίζεις να ψάχνεις αρνητικά κι αν δε βρεις, τα δημιουργείς με απώτερο στόχο – χωρίς να το συνειδητοποιείς – την απόρριψη της ευκαιρίας, την παραίτηση ακόμα κι απ’ το πιο απλό…την προσπάθεια κατάκτησης αυτού που αρχικά θεωρούσες ως την καλύτερη επιλογή.

Γιατί το κάνουμε αυτό; Όχι, ο λόγος δεν είναι η λογική σκέψη, δεν είναι το ότι η ζυγαριά έγειρε προς τις αρνητικές συνέπειες. Ο λόγος είναι απλώς ότι φοβόμαστε! Οι συνθήκες της ζωής μας, μάς ικανοποιούν. Άρα, αυτόματα, έχουν γίνει μέρος της ζώνης βολικότητάς μας. Γιατί να βγούμε από αυτή αφού νιώθουμε καλά; Γιατί να αφήσουμε μια νέα ευκαιρία (έστω κι αν – ίσως – μας οδηγήσει σ’ ένα πιο όμορφο μονοπάτι από αυτό στο οποίο βαδίζουμε) να «επιτεθεί» σ’ αυτή τη ζώνη βολικότητας; Αυτά σκεφτόμαστε όταν εμφανιστεί μια τέτοια ευκαιρία. Γι’ αυτό και σκαρφιζόμαστε τρόπους για να την απορρίψουμε. Διότι απορρίπτοντας την, θα επιστρέψουμε στο ρυθμό μας, σ’ αυτό που μας κάνει να νιώθουμε άνετα και κατά συνέπεια όμορφα.

Κάνε μια παύση! Μην απορρίψεις τόσο απλά την ευκαιρία που εμφανίζεται μπροστά σου. Σκέψου! Σε 10 χρόνια από σήμερα πού θα ήθελες να είσαι; Θα σε ικανοποιούσε ακόμα αυτός ο ρυθμός ή θα ήθελες μήπως να είσαι σ’ ένα διαφορετικό bit; Αν η απάντηση αλλάζει κάπως τους…ρυθμούς σου, τότε άρπαξε την ευκαιρία ή τουλάχιστον κάνε μια προσπάθεια. Δεν εμφανίζονται συχνά οι ευκαιρίες να ξέρεις, ούτε σε όλους! Μπορεί σήμερα να είναι η δική σου στιγμή. Γι’ αυτό θα σου ζητήσω μόνο αυτό: Πριν συνεχίσεις στον ίδιο ρυθμό, ταξίδεψε πρώτα (έχοντας αυτό το ρυθμό στο μυαλό) 10 χρόνια μπροστά. Τον αντέχεις;

«Μαζί, ενωμένοι, ενάντια στον κόσμο»!

«Εσείς οι δυο μαζί, δεμένοι, ενάντια στον κόσμο». Αυτό ήταν η ευχή ενός καλού φίλου όταν έμαθε πως αρραβωνιαστήκαμε. Λίγο καιρό μετά κατάλαβα την αξία της ευχής του. Δυο μέρες δυσάρεστων γεγονότων. Δύο γνωστά πρόσωπα. Στο τέλος της 2^ης μέρας σκέφτηκα: «Όσο είμαστε μαζί, ενωμένοι, δεμένοι, μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε όλα! Μου δίνει  και του δίνω δύναμη.» Και τότε θυμήθηκα την ευχή…

Χαρά, λύπη, απογοήτευση, επιτυχία. Όταν έχεις δίπλα σου τον άνθρωπό σου, οι λύπες αντιμετωπίζονται ευκολότερα και οι χαρές γίνονται ακόμα πιο μεγάλες. Κι αν δεν έχεις βρει ακόμα το άλλο σου μισό; Σίγουρα έχεις εκείνον τον άνθρωπο που είναι δίπλα σου σε όλα! Μαμά, μπαμπάς, αδέρφια, φίλοι, κάποιος συγγενής. Κάπου μέσα στο πλήθος υπάρχει αυτός ο ένας, αυτή η μία που τα κάνει όλα πιο όμορφα, που σε κάνει να νιώθεις πιο δυνατός/ή.

Αυτόν, λοιπόν, τον άνθρωπο μην τον ξεχνάς ποτέ! Να τον παίρνεις ξαφνικά ένα τηλέφωνο να δεις τι κάνει, να του λες σ’ αγαπώ, να του υπενθυμίζεις πόσο τυχερός/ή κι ευλογημένος/η είσαι που τον έχεις στη ζωή σου. Γιατί ξέρεις πως εσείς ενωμένοι, ενάντια στον κόσμο, μπορείτε να αντιμετωπίσετε τα πάντα!

Αφιερωμένο στον άνθρωπο που μαζί του μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα, στον άνθρωπό μου!

Εσύ…”υπάρχεις ή ζεις”;

Πολλές φορές τρέχουμε να προλάβουμε. Τη δουλειά, το φαγητό, το σπίτι, τα παιδιά…τη ζωή! Οι ρυθμοί μας είναι τόσο έντονοι που πολλές φορές απλώς ξεχνάμε να ζήσουμε. Σίγουρα τα πιο πάνω είναι πολύ σημαντικά, σίγουρα χρειάζονται χρόνο αλλά τι έγινε με το δικό σου χρόνο; Τι έγινε με το χρόνο που κάποτε λάτρευες να αφιερώνεις στη ζωγραφική, στο ν’ ακούσεις μουσική και να χορέψεις, στο να διαβάσεις το αγαπημένο σου βιβλίο, στο να διασκεδάσεις με την οικογένεια ή τους φίλους; Τι έγινε με το χρόνο που η ζωή χρωστά σ’ εσένα;

Η ζωή σου δίνει το χρόνο, αξιοποίησέ τον σωστά! Δεν ήρθαμε σ’ αυτή τη ζωή σαν παρατηρητές, ήρθαμε για να πάρουμε και να δώσουμε, για να διασκεδάσουμε, για να ταξιδέψουμε, για να μάθουμε και να διδάξουμε, για να ζήσουμε. Επέλεξε να μην υπάρχεις απλώς, επέλεξε να ζεις. Μην αφήσεις τις υποχρεώσεις να βουλιάξουν το καράβι της ζωής σου. Σαν καλός καπετάνιος, πάρε το τιμόνι στα χέρια σου και οδήγησε το καράβι σου σε παραμυθένιους προορισμούς. Αναρωτήθηκες, άραγε, ποτέ…;

Εσύ…”υπάρχεις ή ζεις;”

Αξιοποίησε το κάθε σου λεπτό σωστά…ζήσε!

Χρόνος. Ο χειρότερος εχθρός μας ή ο καλύτερος μας φίλος; Οι περισσότεροι άνθρωποι δρούμε καθημερινά με τρόπους που δείχνουν ότι απλώς προσπερνούμε τη ζωή μας βιαστικά, διότι πάντοτε (πιστεύουμε πως) κάτι καλύτερο μας περιμένει…στο επόμενο λεπτό, στην επόμενη μέρα, στον επόμενο μήνα, στο μέλλον! Αυτό που συνήθως δε συνειδητοποιούμε, όμως, είναι πως η ζωή, η ευτυχία, βρίσκεται σε κάθε δευτερόλεπτο κι εμείς μπορούμε να την αφήσουμε να φύγει ή να τη ζήσουμε όσο περισσότερο γίνεται!

Σκέψου ότι είσαι στο δρόμο, κουρασμένος, μετά τη δουλειά κι έχει πολλά αυτοκίνητα. Έχεις δύο επιλογές. Η μία είναι να θυμώσεις επειδή δε μπορείς να φτάσεις πιο νωρίς στο σπίτι. Η άλλη είναι να βάλεις την αγαπημένη σου μουσική, ή απλώς να προσπαθήσεις να μην ακούς τίποτα και να κοιτάξεις γύρω σου για λίγο… Θα δεις τον ήλιο να δύει, τα σύννεφα να κάνουν διάφορα σχήματα, ακόμα κι ένα κτήριο που δεν είχες προσέξει ποτέ πιο πριν. Μπορεί να πιστεύεις πως αυτό είναι κάτι απλό. Η στιγμή ηρεμίας, όμως, που θα σου προσφέρει θα γεμίσει ποιοτικά το κάθε σου λεπτό στο αυτοκίνητο.

Μην αφήνεις τη ζωή να φεύγει. Άρπαξε κάθε ευκαιρία που σου προσφέρει, αξιοποίησέ την ποιοτικά. Κι όταν πια μεγαλώσεις, θα νιώθεις πως αυτή η ζωή άξιζε, διότι κάθε λεπτό, ακόμα και το πιο ασήμαντο (για κάποιους) το αξιοποίησες σωστά, πήρες από αυτό όσα περισσότερα μπορούσες. Δεν ήσουν ένας απλός περαστικός, ένας απλός θεατής, έζησες!!!

https://www.flickr.com/photos/pictoquotes/10706166766

Κοίτα τη ζωή στα μάτια, μπορείς και θα τα καταφέρεις!

Κάποιος, κάποτε, μου είπε πως τη ζωή πρέπει να την κοιτάμε κατάματα. Όταν μας λέει «Δε μπορείς, δε θα τα καταφέρεις», εμείς πρέπει να της δείχνουμε με τις πράξεις μας κι όχι με λόγια πως έχει άδικο, πως μπορούμε και θα τα καταφέρουμε!

Αυτό το άτομο μια μέρα χτυπήθηκε απ’ τη ζωή. Ήθελε, βλέπεις, να του δείξει τη δύναμή της. Και τον λύγισε… Προσπάθησε να τον οδηγήσει σε ψεύτικα μονοπάτια χαράς και να τον κάνει να πιστέψει πως αυτή είναι η αληθινή, η όμορφη ζωή, η ζωή που πολλοί παλεύουν χρόνια για ν’ αποκτήσουν, που κάποιοι δεν αποκτούν ποτέ.

Μ΄ αυτός ήξερε πως δεν ήταν αυτή η πραγματική ζωή. Την πραγματική ζωή ήξερε πως έπρεπε να την κοιτάξει κατάματα, να σταθεί γερά στα πόδια του και να την αντιμετωπίσει. Να αντιμετωπίσει τα ψεύτικα συναισθήματα χαράς που του πρόσφερε για να τον πλανέψει. Και δεν ήταν εύκολο… Αλλά τα κατάφερε! Διότι ήθελε τη θεωρία του να την κάνει ο ίδιος πράξη. Κι έτσι, θα έγραφε για τη δική του εμπειρία, θα ενέπνεε τις επόμενες γενεές και θα άφηνε πίσω του το δικό του λιθαράκι. Αυτό που προειδοποιεί για τα ψέματα που μας ψιθυρίζει η ζωή για να μας κάνει να κοιτάξουμε χαμηλά, να μην τη βλέπουμε κατάματα, να μην παλεύουμε για το ιδανικό στο οποίο θέλουμε να φτάσουμε, για την επίτευξη της ευτυχίας, η οποία μεταφράζεται για τον καθένα μας ξεχωριστά.

Η ζωή κάποτε μας λυγίζει, μας σπρώχνει στον πάτο. Κάποιοι το λένε τιμωρία, κάποιοι μάθημα. Το σημαντικό δεν είναι εξηγήσεις τους λόγους που βρίσκεσαι όπου κι αν βρίσκεσαι. Το σημαντικό είναι να γυρίσεις το βλέμμα ψηλά, να την κοιτάξεις στα μάτια και να της πεις: «Εγώ μπορώ και θα τα καταφέρω!» Τότε θα δεις πως η ζωή θα υποχωρήσει σιγά σιγά και θα σ’ αφήσει να προχωρήσεις μπροστά, να φτάσεις τον κάθε σου στόχο, να επιτύχεις το επιθυμητό για ’σένα. Και η ζωή τώρα κοιτάζει εσένα και σε ρωτά: «Μπορείς;»

https://www.flickr.com/photos/pictoquotes/13657967004

Κάνε μια παύση…σκέψου τους δικούς σου ανθρώπους!

Ζούμε σε έντονους ρυθμούς. Κάθε μέρα, μια καινούρια μέρα, γεμάτη δραστηριότητες, έγνοιες, υποχρεώσεις. Φτάνουμε σπίτι το απόγευμα ή το βράδυ, προγραμματιζόμαστε για το επόμενο πρωί, κάνουμε τις τελευταίες δουλειές και ξεκουραζόμαστε για να γεμίσουν οι μπαταρίες για την επόμενη – δύσκολη – μέρα.

Ας κάνουμε μια παύση!

Ας πάρουμε μια αναπνοή και να σκεφτούμε τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτούς που μας έφεραν στον κόσμο, αυτούς που μας μεγάλωσαν, τα παιδιά μας, τον/την αγαπημένο/η μας, κάποιο συγγενή, κάποιο φίλο… Ανθρώπους που πολλές φορές ξεχνάμε, που δεν τους αφιερώνουμε έστω λίγο από το χρόνο μας. Ανθρώπους που μας αγαπούν και περιμένουν ένα μας τηλέφωνο, μία επίσκεψή μας. Τίποτα και κανένας δεν είναι δεδομένα σε αυτή τη ζωή. Σήκωσε το τηλέφωνο, κάνε μια επίσκεψη, πες ένα σ’ αγαπώ στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η ζωή είναι μικρή. Μην τη χαραμίζεις αγωνιώντας για υποχρεώσεις που έχεις. Τα αγαπημένα σου πρόσωπα θα σου δώσουν τη δύναμη που χρειάζεσαι. Η χαρά τους όταν σε δουν, θα είναι διπλή χαρά για ’σένα.

Η αγάπη είναι μεγάλη δύναμη!

Διαμοίρασέ την σωστά και θα επιστρέψει πίσω σ’ εσένα πολλαπλασιασμένη. Δε σε χρειάζονται μόνο εκείνοι. Τους χρειάζεσαι κι εσύ. Γι’ αυτό… Κάνε μια παύση…σκέψου τους δικούς σου ανθρώπους, πέρασε χρόνο μαζί τους, δείξε τους πόσο σημαντικοί είναι για ’σένα. Μην αφήνεις τις υποχρεώσεις να σε πνίγουν. Δώσε αγάπη, λάβε αγάπη, ζήσε!!! 

Ηρεμία, Αυτοβελτίωση και Προσωπική Ανάπτυξη

Η Μαρία Φραγκουδάκη (2010) στο άρθρο της μας περιγράφει τη συμπεριφορά των περισσότερων ανθρώπων της κοινωνίας του σήμερα. Άνθρωποι που σκέφτονται αρνητικά, αφήνουν την αρνητική διάθεση και τα αρνητικά συναισθήματα να τους επηρεάσουν και συνήθως… Μαντέψτε… Ναι, ναι, έχετε δίκαιο, πέφτουν σε κατάθλιψη. Είσαι ένας από αυτούς; Ε, καιρός να αλλάξεις τον τρόπο που ερμηνεύεις τη ζωή. Όπως αναφέρει και η Φραγκουδάκη (2010), ένας τρόπος για να το πετύχεις αυτό είναι να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι. Κάνε switch off στον αρνητισμό και ξεκίνα τις μηχανές της θετικής σκέψης.

Σκεφτείτε θετικά… Δοκιμάστε το, θα πετύχει!

Είναι καιρός να σταματήσεις να κρίνεις τον εαυτό και το παρελθόν σου. Γιατι; Διότι έχει πια τελειώσει. Βρίσκεσαι στο τώρα, στο σήμερα. Έχεις ολόκληρο μέλλον μπροστά σου. Κρίμα είναι να το θυσιάζεις στο βωμό του χθες. Δεν το λυπάσαι; Ήρθες στον κόσμο για να προσφέρεις τον καλύτερό σου εαυτό. Όπως ανέφερα και στο άρθρο μου: «Νέα Αρχή… Για ’σένα, για ’μένα, για όλους μας!», ο Buscaglia (1924 – 1998), ανέφερε ότι γινόμαστε κάτι σε αυτό τον κόσμο και μαθαίνουμε πράγματα με γνώμονά μας να τα μοιραστούμε με τους άλλους. Πώς θα μπορέσεις να μοιραστείς τις γνώσεις σου με τους συνανθρώπους σου όταν δεν αγαπάς τον εαυτό σου;

Ηρεμία… Πώς μπορείς να την αποκτήσεις; Κάποιες προτάσεις μας κάνει η συγγραφική ομάδα του e – megalife bogspot. Αρχικά, απόλαυσε τη μοναδικότητά σου. Διότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος. Αυτό καθορίζει και τη «διαφορά», η οποία συνυπάρχει με την «ισότητα» και την «ενότητα», στη διαπροσωπική κοινωνία όπου η αγάπη δίδεται, ανταπο – δίδεται και μετα – δίδεται ελεύθερα. Ο Φωτίου (2013, σελ. 43), στο βιβλίο του “Ζωντανή Ζωή”, ορίζει τη “διαφορά” ως εξής: «Διαφορά: κάθε πρόσωπο είναι απαρομοίαστο και αναντικατάστατο». Ο Χριστός διδάσκει αυτή τη διαφορά ως ένα από τα συστατικά της ελεύθερης κοινωνίας, όπου συγκατοικούν το εγώ, το εσύ και ο άλλος. Γιατί λοιπόν εσύ παραλύεις το εγώ; Γιατί το βασανίζεις με περιττό άγχος; Αποδέξου ότι είσαι μοναδικός και όπως αναφέρει στις συμβουλές ηρεμίας η ομάδα του e – megalife, γίνε γενναιόδωρος προς τους συνανθρώπους σου. Δώσε τα παλιά σου ρούχα σε ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα. Βοήθησε κάποιον συνάνθρωπό σου. Ρωτάς αν αυτό είναι συμβουλή ηρεμίας; Το έχεις δοκιμάσει; Δοκίμασέ το και αν δεν νιώσεις καλά με τον εαυτό σου τότε κάνε ένα comment να το συζητήσουμε. Βλέπουμε ότι οι συμβουλές της ομάδας του e – megalife, μας οδηγούν στην γενική αρχή της κοινωνίας  της αγάπης που αναφέρει ο Φωτίου (2013), όπου το «εγώ», το «εσύ», ο «άλλος» συγκατοικούν στο «εμείς».

Άγχος. Ο εχθρός της ηρεμίας…και της υγείας! Όπως αναφέρει και η Φραγκουδάκη (2010), το άγχος μπορεί ακόμα και να επιδεινώσει ασθένειες. Καταπολέμησέ το! Η Φραγκουδάκη (2010), αναφέρει ότι οι βαθιές εισπνοές και εκπνοές και η άθληση είναι τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αποβάλουμε τις αρνητικές σκέψεις και το άγχος που τις συνοδεύει. Ας το κάνουμε λοιπόν! Για πάμε για μια δοκιμή… Εισπνοή… Εκπνοή! Έφυγε το άγχος;

Η Φραγκουδάκη (2010), μας έδωσε κάποιες καλές ιδέες για το πώς να βοηθήσουμε τον εαυτό μας να βελτιωθεί, να σκέφτεται θετικά και να ηρεμεί. Ας τις κάνουμε πράξη λοιπόν ώστε να μπορέσουμε να βελτιώσουμε τον εαυτό μας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον κόσμο γύρω μας. Θα βάλουμε το λιθαράκι μας στην κοινωνία αγάπης και θα βοηθήσουμε το «εμείς» να ενδυναμωθεί. Τι περιμένεις λοιπόν; Άρχισε δουλειά, ο εαυτός σου και εμείς σε χρειαζόμαστε! Κι έτσι για να σε βοηθήσουμε, άκουσε το πιο κάτω τραγουδάκι. Γιατί ένα χαμόγελο είναι η καλύτερη αρχή!

http://www.youtube.com/watch?v=iCnvd5_Q7gQ

Πηγές:

Φραγκουδάκη, Μ. (2010). Ηρεμία, Αυτοβελτίωση και Προσωπική Ανάπτυξη. Retrieved on 4.3.2014 from:

http://skepsy.wordpress.com/2010/10/09/hremia/

Φωτίου, Σ. Σ. (2013). Ζωντανή Ζωή. Αθήνα: Εκδόσεις Αρμός.

E – megalife blogspot team. 14 Συμβουλές για την ηρεμία. Retrieved on 4.3.2014 from:

http://e-megalife.blogspot.com/2012/12/14.html

Think Positive. Retrieved on 4.3.2014 from:

http://fatimasharif.files.wordpress.com/2012/05/11015932-think-positive-do-not-negative-colorful-words-on-blackboard.jpg

Σ.ΚΕ.Ψ.Υ. // ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ //

Οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις και τα συναισθήματα δημιουργούν την πραγματικότητα καθενός από μας, με αποτέλεσμα η ίδια μας η ζωή να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από αυτά που σκεφτόμαστε, που πιστεύουμε ή αισθανόμαστε. Έτσι, αν επιθυμείτε να αλλάξετε τη ζωή σας, θα πρέπει να εντοπίσετε τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και τα συναισθήματα που σας δημιουργούν άσχημη διάθεση και να τα αντικαταστήσετε με άλλα, που θα οδηγήσουν σε αυτό που επιθυμείτε. Ένας τρόπος είναι να αλλάξει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και αισθάνεται, άρα  και ερμηνεύει τη ζωή, και να βρει κάτι πιο θετικό.

View original post 470 more words