Στους νέους ανθρώπους…

Είσαι νέος, έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου. Παρόλα αυτά, το άγχος δε σε αφήνει να χαρείς τις όμορφες στιγμές της ζωής. Σε καταλαβαίνω! Ζούμε σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι/ες πρέπει να δουλεύουν από πολύ νεαροί/ές ώστε να μην «επιβαρύνουν» τις οικογένειές τους κι έτσι να βοηθούν με τον τρόπο τους οικονομικά. Και δεν είναι ότι παλαιότερα δε συνέβαινε αυτό αλλά στις μέρες μας το άγχος που συνοδεύει οτιδήποτε έχει να κάνει με την επιβίωσή μας, οι ανάγκες που μας έχουν δημιουργήσει (αφού αν κάποια πράγματα δεν τα έχεις τότε ίσως αποκοπείς από διάφορους κοινωνικούς τομείς) είναι πολύ έντονο. Αργότερα, λοιπόν, αφού χρειάζεται να ανεξαρτητοποιηθούν, οι νέοι/νέες  ψάχνουν να ενοικιάσουν ένα από τα πανάκριβα διαμερίσματα που υπάρχουν και αφού δεν έχουν επιλογή, συνεχίζουν να πιέζονται οικονομικά κ.ο.κ.

Θέλω να ξέρεις πως είμαι περήφανη για ’σένα, για όσα κατάφερες μέχρι σήμερα και για τα όνειρα που συνεχίζεις να κυνηγάς! Η ζωή δεν είναι εύκολη, είναι όμως πολύ όμορφη, αρκεί να επιλέγεις να βλέπεις τις στιγμές ευτυχίας που σου προσφέρει και να είσαι ευγνώμων γι’ αυτές. Να θυμάσαι πως δε χρειάζεσαι πολλά για να είσαι ευτυχισμένος/η. Αν έχεις την υγεία σου και ανθρώπους που σ’ αγαπούν και σε στηρίζουν, όλα τ’ άλλα θα έρθουν. Και να δέχεσαι και καμιά βοήθεια που και που. Θα δεις πως όταν μοιράζεσαι αυτά που σε αγχώνουν με τους ανθρώπους που σε νοιάζονται πραγματικά, η ψυχή ξαλαφρώνει.

Την επόμενη φορά που θα είσαι σε ένα οικογενειακό τραπέζι, σε μια έξοδο με φίλους, που θα πας μια βόλτα στη φύση, κάνε μια παύση και σκέψου πως νιώθεις. Εκείνη τη στιγμή η ψυχή σου είναι γεμάτη αγάπη, χαρά, ηρεμία. Όταν νιώσεις πως το άγχος της καθημερινότητας θα σε καταβάλει, σκέψου αυτές τις στιγμές και μην το αφήσεις να σε νικήσει, δεν αξίζει!

Σ’ αυτή τη γη ήρθαμε προσωρινά. Μας αξίζει όσο είμαστε εδώ να είμαστε ήρεμοι κι ευτυχισμένοι. Δύσκολες και στενάχωρες στιγμές θα υπάρξουν. Το ζήτημα δεν είναι να τις αποφύγουμε, να τις αγνοήσουμε ή να τις αφήσουμε να μας καταβάλουν. Το ζήτημα είναι να τις αντιμετωπίσουμε με αποφασιστικότητα, να πάρουμε τα μαθήματα που έχουν να μας δώσουν και να προχωρήσουμε μπροστά με χαμόγελο κι ευγνωμοσύνη για όλες τις ευλογίες της ζωής μας.

Πρόσεξε τις όμορφες στιγμές της ζωής σου, μην τις αφήνεις να σε προσπερνούν δίνοντας βαρύτητα στο άγχος σου! Ας συνεχίσουμε να παλεύουμε για ένα καλύτερο αύριο με αισιοδοξία και χαμόγελο. Καλή δύναμη!

“Τελικά ήμουνα ελεύθερος…”

Θυμάμαι μια μέρα…πάνε χρόνια τώρα…που συζητούσαμε για ώρες. Μου έλεγες πως δε νιώθεις ελεύθερος πια, πως έχεις ανάγκη να ταξιδέψεις, να βγεις με φίλους, να διασκεδάσεις, να περάσεις χρόνο μόνος. «Δεν είναι ότι με καταπιέζει, την αγαπάω», μου έλεγες για τη σχέση σου, «απλώς χρειάζομαι χρόνο». Προσπαθούσα να σου εξηγήσω πως όλα όσα μου περιγράφεις ως «ανάγκη» μπορούσες να τα κάνεις και ενώ είσαι σε σχέση. Σας έβλεπα πως είχατε ο καθένας πολλές στιγμές με τους φίλους, την οικογένεια, τον εαυτό σας και ήσασταν καλά. Παρόλα αυτά, πήρατε την απόφαση και χώρισαν οι δρόμοι σας.

Επέστρεψες πριν λίγες μέρες από ένα απ’ τα πολλά ταξίδια που έκανες από τότε. Και ξαναπιάσαμε φίλε μου αυτές τις πολύωρες συζητήσεις που κάναμε παλιά και μου πες: «Τελικά, ήμουνα ελεύθερος…απλώς ήμουν μικρός και δεν καταλάβαινα».

Αυτό κάνουν πολλοί στις μέρες μας. Δε λέω πως κανείς δεν πρέπει να χωρίζει. Αν δεν είσαι ευτυχισμένος/η σε μια σχέση και αυτό δεν αλλάζει όσες προσπάθειες και να κάνετε, τότε αυτή είναι, ίσως, η καλύτερη λύση. Αν, όμως, υπάρχει αγάπη και απλώς κάπου χάσατε τον έρωτα ή κάτι άλλαξε τον τρόπο σκέψης σας, τότε ίσως η λύση να μην είναι ο χωρισμός αλλά η αναζήτηση μέσα σου. Τι ή ποιος/α άλλαξε αυτό το συναίσθημα; Αν αυτό είναι κάτι εκτός σχέσης τότε ίσως πρέπει να το αποβάλεις από τη ζωή σου γιατί σήμερα ίσως το ευκολότερο πράγμα είναι να πεις πως τελείωσε το συναίσθημα μέσα στη σχέση και όχι ότι κάτι στον περιβάλλον σου άλλαξε το ποιος/α είσαι εσύ μέσα σου. Κι έτσι, συνεχίζεις τη ζωή σου χωρίς το άτομο που κάποτε ανυπομονούσες να δεις, που έκανες τα πάντα για να είσαι μαζί του και που χτυπούσε η καρδιά σου δυνατά γι’ αυτό.

Να θυμάσαι… Πολλοί άνθρωποι θα ήθελαν να ζήσουν αυτό που έχετε και ίσως να μην έχουν ποτέ την ευκαιρία! Σκέψου καλά, λοιπόν, πριν διώξεις απ’ τη ζωή σου αυτή την ευλογία.

Γιατί το αξίζεις, σ’ αγαπώ!

Πάντοτε ήταν και είναι δίπλα μου. Στις επιτυχίες μου να χαίρεται μαζί μου και στις στεναχώριες μου να μου χαμογελά, χωρίς να δείξει στιγμή ότι πονά μαζί μου, ενθαρρύνοντάς με να συνεχίσω κοιτάζοντας πάντα μπροστά. Οι δικές του στεναχώριες ποτέ δεν έγιναν αντιληπτές από κανέναν μας. Κατάφερνε να τις κρύβει και να σηκώνεται ξανά όρθιος, δείχνοντάς μας πως όταν η ζωή προσπαθεί να σε «χτυπήσει», εσύ πρέπει να της δείχνεις πως γεννήθηκες μαχητής!

Μας έδωσε και μας δίνει ό,τι πιο σημαντικό…απέραντη αγάπη και χρόνο από τις πολύτιμες στιγμές της ξεκούρασης του. Θυσίασε πολλά για να μην μας λείψει τίποτα. Κι αν τον ρωτήσεις τώρα, θα σου πει με χαμόγελο πως δε θυσίασε τίποτα. Και γι’ αυτό είμαι σίγουρη γιατί…αυτός είναι ο μπαμπάς μου!

Σ’ αγαπώ μπαμπά!

Αγαπημένε μου φίλε…

Αγαπημένε μου φίλε,

Ναι, έχεις κάνει λάθη. Δεν θα σου πω ψέματα για να νιώσεις καλύτερα. Θα σου πω όμως μια αλήθεια. Τα λάθη σου δεν καθορίζουν τη ζωή σου! Δεν καθορίζουν την πορεία που θ’ ακολουθήσεις από εδώ και πέρα.

Τα αναγνώρισες. Αυτό με χαροποιεί.

Πήρες το μάθημά σου και τώρα προσπαθείς με κάθε τρόπο να κάνεις βήματα προς το σωστό μονοπάτι. Αυτό που θα σε οδηγήσει στην πραγματική ευτυχία. Θυμάμαι να μου λες πως νιώθεις κενός, πως ό,τι και να συμβαίνει γύρω σου δεν νιώθεις τίποτα. Και μετά ξεσπάς. Όχι γιατί θυμάσαι τα γεγονότα. Ξεσπάς γιατί θες να νιώσεις… Να νιώσεις αγάπη. Θα σου πω ένα μυστικό και κράτα το καλά στο μυαλό και στην καρδιά σου. Αγαπημένε μου φίλε, σ’ αγαπώ.

Η αγάπη υπάρχει παντού!

Στα μάτια των αγαπημένων μας προσώπων, σε μια αγκαλιά, σ’ ένα όμορφο πρωινό ξύπνημα, σ’ ένα περπάτημα στη φύση, σ’ ένα χαμόγελο, στη μυρωδιά του πρωινού καφέ. Μην περιμένεις να τη βρεις σ’ ένα άτομο. Ψάξε την! Δες την, μύρισέ την, άγγιξέ την. Η αγάπη είναι παντού! Κι όταν αρχίσεις να τ’ αντιλαμβάνεσαι όλα αυτά, θα νιώσεις ευλογημένος και δε θα είσαι πια κενός γιατί η αγάπη δε θ’ αφήσει χώρο γι’ αυτό το συναίσθημα. Τότε φίλε μου, θα ξέρεις πως τα πρώτα βήματα προς το μονοπάτι στο οποίο θέλεις να βαδίζεις έχουν γίνει. Τότε, θα είσαι έτοιμος να λάβεις και να δώσεις ακόμα περισσότερη αγάπη.

Και να ξέρεις…

Θα είμαι δίπλα σου σε όλη τη διαδρομή.

Με αγάπη…

Απογοήτευση. Αντιμετώπισέ την. Μπορείς!

Απογοήτευση. Μια λέξη που όταν τη νιώσεις ξέρεις πως είναι χειρότερο συναίσθημα ακόμα κι από το θυμό. Διότι ο θυμός μπορεί να περάσει γρήγορα. Κι ο θυμός, για ’μένα, είναι το στάδιο πριν την απογοήτευση. Αν κάποιος σ’ απογοήτευσε, σημαίνει πως έκανε επανειλημμένα κάτι που σ’ ενοχλεί ή έκανε κάτι που εσύ δεν περίμενες ποτέ από αυτό το άτομο να κάνει ή η πράξη του έδειξε πως δε σε σέβεται. Και όχι, δε μιλώ μόνο για την απιστία. Αναφέρομαι στα άτομα που εμπιστεύτηκες, που ενώ έδειξαν πως σέβονται τη δουλειά και τον κόπο σου, στο τέλος με τις πράξεις τους έδειξαν πως στο βωμό του συμφέροντος δε διστάζουν να θυσιάσουν ακόμα και τις σχέσεις τους με ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν.

Θα με ρωτήσεις, τι κάνεις σε μία τέτοια περίπτωση; Τι κάνεις όταν ξέρεις πως ακόμα και το να μιλήσεις σε αυτά τα άτομα είναι, το πιο πιθανόν, άσκοπο; Τι κάνεις όταν πρέπει, αναγκαστικά, να ξαναδείς αυτά τα άτομα ενώ, αν είχες την επιλογή, ίσως να τα διέγραφες από τη ζωή σου;

Μίλα τους! Πρέπει να ξέρουν πως σ’ απογοήτευσαν. Και μετά να διατηρήσεις μια τέτοια σχέση μαζί τους που θα επιτρέπει σε ’σένα να είσαι ήρεμος/η κι ευτυχισμένος/η. Και πάνω απ’ όλα, μην αφήσεις αυτό το…ρεύμα να σε παρασύρει. Σ’ αυτή την αδικία του κόσμου, η μεγαλύτερη επιτυχία σου θα είναι να παραμείνεις ο εαυτός σου – δίκαιος, με αγάπη για όλο τον κόσμο, θετικός, ήρεμος! Να πας αντίθετα στο ρεύμα με όλες σου τις δυνάμεις. Το χρωστάς στον εαυτό σου!

Κι αυτοί που…τους παρέσυρε το ρεύμα, σε κάποια φάση θα χτυπήσουν σε κάποιο βράχο (δεν το ευχόμαστε αυτό σε  κανέναν αλλά όταν αδικείς πολύ κόσμο επανειλημμένα, είναι πιθανόν σε κάποια φάση να συμβεί, αυτό μας διδάσκει πολλές φορές η ζωή) και θα πάρουν το δικό τους μάθημα.

Να είσαι ευγνώμων για τα άτομα που είναι πάντα δίπλα σου, για τα πιο κοντινά σου άτομα, αυτά που σ’ αγαπούν και σε σέβονται χωρίς να ζητούν ανταλλάγματα, χωρίς να έχουν το παραμικρό συμφέρον. Αυτά τα άτομα αξίζουν την προσοχή, το χρόνο, το σεβασμό και την αγάπη σου!!!

Παππού… Γιαγιά…

Παππού…

Γιαγιά…

Δύο λέξεις που είναι πραγματικά ευλογία να έχει ένα παιδί την ευκαιρία να πει. Μία ανιδιοτελής, απέραντη αγάπη, πολλή υπομονή, ένα, όμορφα, στρωμένο τραπέζι για φαγητό, μια βόλτα στο πάρκο, πολλές ιστορίες από τα παλιά και δύο πρόσωπα που λάμπουν από χαρά κάθε φορά που τα επισκέπτεσαι. Αυτοί είναι ο παππούς και η γιαγιά. Αυτά είναι τα πρόσωπα που όταν μεγαλώσεις θα καταλάβεις πως σ’ αγαπούν με όλη τους την καρδιά, πως γι’ αυτούς πραγματικά είσαι δυο φορές παιδί τους.

Ο παππούς και η γιαγιά, που ανησυχούν για το μέλλον σου και χαίρονται αφάνταστα με κάθε σου επιτυχία. Που όταν πας στο εξωτερικό, για όσο διάστημα κι αν είναι να απουσιάσεις, σε χαιρετούν και νιώθεις πως ήδη σε πεθύμησαν και όταν επιστρέψεις σε αγκαλιάζουν τόσο σφιχτά σαν να θέλουν να σου δείξουν με μια αγκαλιά όλη την αγάπη που νιώθουν για ’σένα.

Ο παππούς και η γιαγιά που προσπαθούν να δικαιολογήσουν στους γονείς σου κάθε πράξη σου. Που όταν ήσουν μικρός σου έκαναν – «μυστικά» πάντα – όλα τα χατίρια, ακόμα και για πράγματα που οι γονείς σου σού απαγόρευαν (βλ. γλυκά).

Ο παππούς και η γιαγιά. Δύο λέξεις, δύο άνθρωποι, δύο μεγάλες καρδιές, αξίες ανεκτίμητες. Να τους επισκέπτεσαι, να τους τιμάς, να τους αγαπάς.

Σε ’σένα παππού…

Σε ’σένα γιαγιά…

Στους φίλους που είναι πάντα δίπλα μας…

Κάθομαι σε μια καφετέρια και προσπαθώ να ανεβάσω το τελευταίο μου άρθρο. Ξαφνικά βλέπω δύο νεαρά παιδιά, μπαίνουν στην καφετέρια, παραγγέλλουν και κάθονται στο τραπέζι απέναντί μου. Αρχικά δε δίνω ιδιαίτερη σημασία. Παρόλα αυτά, σε κάποια φάση μου κίνησαν την περιέργεια αφού το ένα παιδί κοίταζε προς το άτομο που στεκόταν στο ταμείο.

Ξαφνικά, στέκεται όρθιος, περπατά προς το ταμείο και λέει στο άτομο που ήταν εκεί: «Μπορώ να έχω μια αίτηση για δουλειά;» Του δίνουν την αίτηση, τη συμπληρώνει με τη βοήθεια του φίλου του, την επιστρέφει στο ταμείο και οι δύο φίλοι φεύγουν. Κι εγώ σκέφτομαι πόσο όμορφη ήταν η στιγμή που μόλις είχα την ευκαιρία να ζήσω. Δύο φίλοι, ο ένας να στηρίζει τον άλλο σε κάθε στιγμή, σημαντική ή μη.

Τι όμορφο πράγμα η φιλία, αλήθεια. Πόσο τυχεροί είμαστε αν έχουμε έστω και ένα πολύ καλό φίλο που είναι πάντα εκεί, στις τρέλες μας, στις δυσκολίες μας, στις σημαντικές και ασήμαντες στιγμές της ζωής μας. Ένα άτομο που είναι εκεί ακόμα κι όταν δεν του το ζητήσουμε.

Αν έχεις έστω κι ένα τέτοιο, πολύτιμο, άτομο στη ζωή σου, να το αγαπάς, να το σέβεσαι και να μην το ξεχνάς. Ακόμα κι αν σε κάποια φάση νιώσεις πως ο χρόνος δε σου φτάνει από τις πολλές υποχρεώσεις, πάρε αυτό/ή το/η φίλο/η ένα τηλέφωνο. Θα του/της δώσεις τόση χαρά που όχι μόνο δε θα νιώσεις ότι έχασες χρόνο αλλά θα αντλήσεις δύναμη για να συνεχίσεις με ενέργεια τους έντονους ρυθμούς της ζωής σου. Κι όταν οι ρυθμοί χαλαρώσουν; Μία έξοδος με αυτό/ή το/τη φίλο/η θα είναι ό,τι χρειάζεσαι.

Αν τώρα που διαβάζεις αυτό το άρθρο σκέφτεσαι αυτό το άτομο ή αυτά τα άτομα που θα είναι πάντα εκεί για ‘σένα, τότε να ξέρεις πως είσαι ευλογημένος/η που η ζωή σου χάρισε αυτό το δώρο. Να είσαι πάντα δίπλα τους, να τους στηρίζεις κι εσύ το ίδιο, να τους σέβεσαι, να τους αγαπάς…γιατί το αξίζουν!

Χριστός Ανέστη!

Ανάσταση. Η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης. Ο Χριστός ήρθε στη γη, κήρυξε, έκανε θαύματα, σταυρώθηκε, τάφηκε και σε τρεις μέρες αναστήθηκε, νίκησε το θάνατο κι έδωσε σ’ εμάς την ευκαιρία να ζήσουμε μια καλύτερη ζωή, μετά από αυτή. Το μόνο που μας ζητά είναι να ζήσουμε αυτή τη ζωή στη βάση των κηρυγμάτων του. Ποιο, πιστεύω, είναι το σημαντικότερο; Η αγάπη! Διότι, ό,τι κι αν κάνεις με πραγματική και αληθινή αγάπη, ακολουθεί το Λόγο Του. Αγάπησε τον πλησίον σου, συγχώρεσέ τον, βοήθησέ τον, κάνε τη δουλειά σου με αγάπη διότι έτσι θα γίνεις αποτελεσματικός και θα προσφέρεις στους συνανθρώπους σου. Αν κάποιος έκανε κάτι πολύ άσχημο, μην τον κρίνεις, βοήθησε τον να μετανοήσει και να επιστρέψει κοντά στο Θεό. Αυτό θα φέρει κι εσένα πιο κοντά Του.

Στις μέρες μας, δυστυχώς, η ανθρωπότητα έχει απομακρυνθεί αρκετά από το Λόγο Του. Πόλεμοι, βιαιότητες, κακίες. Πολλοί απομακρύνονται από το Θεό, πολλοί δηλώνουν άθεοι…

Μην απογοητεύεσαι… Ο Θεός δε θα κοιτάξει τη γενική εικόνα. Ο Θεός θα κοιτάξει εσένα με αγάπη. Ζήτησε τη βοήθειά Του και δε θα σ’ την αρνηθεί. Ζήσε και πράξε με αγάπη στην καρδιά και θα δεις πως θα Τον νιώσεις μέσα σου. Θα νιώσεις την ηρεμία που θα σου προσφέρει. Μην κοιτάζεις γύρω σου για να Τον βρεις, κοίταξε μέσα σου!

Ας ζήσουμε ακούγοντας τα λόγια Του και (κυρίως) πράττοντας με βάση αυτά. Ας προσπαθήσουμε όλοι μας. Ας μην Τον σταυρώσουμε γι’ ακόμη μια φορά!

Κάνε μια παύση…σκέψου τους δικούς σου ανθρώπους!

Ζούμε σε έντονους ρυθμούς. Κάθε μέρα, μια καινούρια μέρα, γεμάτη δραστηριότητες, έγνοιες, υποχρεώσεις. Φτάνουμε σπίτι το απόγευμα ή το βράδυ, προγραμματιζόμαστε για το επόμενο πρωί, κάνουμε τις τελευταίες δουλειές και ξεκουραζόμαστε για να γεμίσουν οι μπαταρίες για την επόμενη – δύσκολη – μέρα.

Ας κάνουμε μια παύση!

Ας πάρουμε μια αναπνοή και να σκεφτούμε τους δικούς μας ανθρώπους. Αυτούς που μας έφεραν στον κόσμο, αυτούς που μας μεγάλωσαν, τα παιδιά μας, τον/την αγαπημένο/η μας, κάποιο συγγενή, κάποιο φίλο… Ανθρώπους που πολλές φορές ξεχνάμε, που δεν τους αφιερώνουμε έστω λίγο από το χρόνο μας. Ανθρώπους που μας αγαπούν και περιμένουν ένα μας τηλέφωνο, μία επίσκεψή μας. Τίποτα και κανένας δεν είναι δεδομένα σε αυτή τη ζωή. Σήκωσε το τηλέφωνο, κάνε μια επίσκεψη, πες ένα σ’ αγαπώ στα αγαπημένα σου πρόσωπα. Η ζωή είναι μικρή. Μην τη χαραμίζεις αγωνιώντας για υποχρεώσεις που έχεις. Τα αγαπημένα σου πρόσωπα θα σου δώσουν τη δύναμη που χρειάζεσαι. Η χαρά τους όταν σε δουν, θα είναι διπλή χαρά για ’σένα.

Η αγάπη είναι μεγάλη δύναμη!

Διαμοίρασέ την σωστά και θα επιστρέψει πίσω σ’ εσένα πολλαπλασιασμένη. Δε σε χρειάζονται μόνο εκείνοι. Τους χρειάζεσαι κι εσύ. Γι’ αυτό… Κάνε μια παύση…σκέψου τους δικούς σου ανθρώπους, πέρασε χρόνο μαζί τους, δείξε τους πόσο σημαντικοί είναι για ’σένα. Μην αφήνεις τις υποχρεώσεις να σε πνίγουν. Δώσε αγάπη, λάβε αγάπη, ζήσε!!!